Op plek 19 van de kandidatenlijst van GroenLinks-PvdA staat Elke Slagt-Tichelman. Zij woont sinds 19 jaar in Assen. Ze is actief in de Zorg en onder andere bestuurslid van de Stichting De Duurzame Verpleegkundige. Daarnaast was zij Statenlid voor GroenLinks in Drenthe.
Elke vertelt dat ze als voorbereiding op de campagne een aantal kandidatenbijeenkomsten hebben gehad in het kader van teambuilding. “De stap voor mij naar de politiek was eigenlijk heel laagdrempelig. Vanuit mijn werk als verloskundige was ik bezig meer aandacht voor vrouwenrechten te vragen. Toen ik in Zweden werkte, merkte ik dat vrouwen langer verlof hebben rondom een geboorte zodat ze een goede start aan hun kind mee kunnen geven. Ik zag daarvan ook de keerzijde: studenten die dit recht ook hadden maar nog niet eerder een baan hadden, kregen een uitkering voor ouderschapsverlof die veel te laag was om rond te kunnen komen. Juist zij hadden het hard nodig en konden volgens de regels wel ouderschapsverlof opnemen, maar in de praktijk niet. Dit klopte niet in mijn ogen.”
“In 2018 stond een oproep in de krant om deel te nemen aan een cursus Politiek Actief Provincie voor inwoners van Drenthe, georganiseerd door Vrouwen Kiezen samen met ProDemos. En ik dacht, zou dat iets voor mij zijn? Mijn man, die al jaren actief is binnen de PvdA, en collega’s zeiden meteen: doen! Dat was het laatste zetje wat ik nodig had. Nu kon ik nog meer voor andere mensen en de natuur opkomen in verbinding met anderen.”
Religie of levensbeschouwing
“Voor mij is respect hebben voor elkaar heel belangrijk. En respect hebben voor elkaars geloof hoort daar bij. Ik groeide op in de tijd waar klassieke verzuiling nog deels bestond. Ik ben naar een Christelijke basisschool gegaan en heb daar een hele fijne tijd gehad. Helaas was de school te klein geworden en sloot haar deuren, zodat ik in groep 8 naar een andere basisschool ging; een Katholieke waar een vriendinnetje uit de buurt ook op zat. Wederom een hele fijne tijd gehad, en daar kreeg ik andere taken, omdat ik niet aan vormselvoorbereidingen meedeed. Hier was echt een super open houding over en dat heb ik als heel prettig ervaren. Nu leven we in een ander soort verzuiling en merk ik ook polarisatie als het over geloof of levensopvattingen gaat. Wat mensen geloven is iets waarvan ze zelf kiezen met wie zij dat delen en hoe zij daar uiting aan geven. Respect en niet in hokjes denken vind ik daarbij belangrijk. Een open mind en in vele kleuren denken (dus niet enkel in zwart of wit) is iets om na te streven.
‘Iedereen is verschillend en dat maakt het mooi’
Wat je gelooft komt tot uiting in bepaalde waarden en normen. Deze waarden en normen gaan denk ik prima samen met politiek. De ChristenUnie is daar wat mij betreft een prima voorbeeld van. Ik zie ook dat zij vanuit het geloof steun kunnen ervaren bij het invulling geven aan de politieke taak. Aan de andere kant vind ik dat als je vanuit religie geen respect hebt voor anderen, politiek en religie niet kunnen samengaan. Voor mijzelf zijn de waarden, normen en idealen de drijfveer. Bijvoorbeeld respect hebben voor elkaar en de verbinding opzoeken. En de waarde verantwoordelijkheid; dat we de aarde goed moeten doorgeven aan volgende generaties.”
Inspiratie
Elke geeft aan dat ze geïnspireerd wordt door veel mensen en niet specifiek door één persoon. “Er is niet één voorbeeld, want iedereen is verschillend en dat maakt het mooi. Wel hebben sommige mensen bepaalde kwaliteiten, en dan ben ik geïnspireerd als het gaat over dat onderwerp. Bijvoorbeeld bij de kwaliteit hoop. Jane Goodall beschreef in haar boek Hoop voor de toekomst aangrijpend en inspirerend over de koestering van onze planeet en alles wat erop leeft. Daar werd ik bij het lezen geraakt door haar hoop en doorzettingsvermogen. De film The biggest little farm vond ik ook inspirerend. Deze keek ik op een moment dat ik al bezig was met de vraag hoe ik naast politiek nog meer kon doen om de aarde goed door te geven. De film gaat over twee mensen die besluiten op goed geluk een stuk grond te kopen en dat om te toveren tot een ecovriendelijke en biologische boerderij. Een van hen is natuurfilmer, en de opnames zijn prachtig. De filosofische ondertoon van de film zet je aan het denken over de aard van de natuur en onze omgang daarmee. Toen Herenboeren een locatie in Assen kreeg was het geen moeilijk besluit om me aan te sluiten, samen met ruim 200 andere huishoudens.”
De komende periode
Elke geeft aan waarvoor ze zich in de komende periode wil inzetten:
Een stem geven aan mensen met gezondheidszorgen. En dat er stappen gezet worden om voor preventief beleid te zorgen. Bijvoorbeeld voor de omwonenden van Tata Steel, en mensen met zorgen over pesticiden, PFAS, microplastics en geluidsoverlast.
Eerlijke klimaataanpak. We stoppen met fossiele subsidies en kiezen voor het isoleren van huizen
en betaalbaar openbaar vervoer. Want grote veranderingen slagen alleen als we allemaal mee kunnen doen.
Een landelijke aanpak voor sterke regio’s. Onze samenleving is het sterkst als we op elkaar kunnen rekenen als het nodig is. Investeren in alle gemeenten en provincies is nodig. Niet alle regio’s ervaren dat ze goed gehoord worden in Den Haag. Als Drent wil ik ook graag een stem voor de regio zijn. Voor gebieden die dunner bevolkt zijn, zoals Zeeland en Drenthe, is het belangrijk dat er goede spreiding is van Rijksdiensten (zoals gevangenissen, DUO en UWV), zo veel mogelijk over het land. Ook is een goed openbaar vervoer netwerk over heel Nederland belangrijk.
Ik vind het verder ook belangrijk om een goed lokaal netwerk op te bouwen met alle lokale politici hier in het noorden, omdat juist zij goed op de hoogte zijn van de lokale situatie. Verder heb ik gemerkt tijdens mijn tijd als Statenlid, dat het belangrijk is om ook goede contacten te hebben met de Duitse Grünen en waar mogelijk met ze samen te werken. Het is een uitdaging om niet alleen contact te hebben met politici, maar juist ook met burgers, ondanks de beperkte tijd. Neem de burgers altijd serieus!
De basis op orde. Wonen, zorg, kinderopvang en onderwijs moeten toegankelijk zijn voor iedereen. Dat wil zeggen: zorg beschikbaar hebben, lokaal en in de regio! De overheid en politiek zijn aan zet om hier weer voor te zorgen. We willen dit niet meer aan de markt overlaten. Het zorg- en onderwijspersoneel moet beter betaald en ondersteund worden.
Tekst: Jaap Terpstra