De jonge Groningse Julian Bushoff (26 jaar oud) zit nu een jaar in de Tweede Kamer voor de Partij van de Arbeid. Hij hoopt dat hij daar na de verkiezingen zijn werk kan voortzetten, want hij is enthousiast en met plezier actief geweest. Aan de lezers van De Linker Wang vertelt hij graag iets meer over zichzelf.
Voor de hand liggend is natuurlijk de vraag hoe iemand politiek geïnteresseerd raakt. Als Julian terugdenkt aan zijn jeugd, ziet hij zijn ouders voor zich, die beiden werkzaam waren in de zorg, de gehandicaptenzorg. Regelmatig hoorde hij ze aan de keukentafel praten over wat ze meemaakten op het werk, hoe ze meeleefden met de mensen voor wie ze zorgden, maar ook over de onmogelijkheden waar ze tegenaan liepen. Hij zegt: “Ze waren niet politiek actief, dus van hen heb ik het niet. Maar die belangrijke waarden van ‘omzien naar elkaar’ en ‘elkaar de helpende hand toesteken’ heb ik zeker van huis uit meegekregen.”
Tijdens de periode op de middelbare school en tijdens zijn vervolgstudie heeft Julian stages gelopen in een winkel, in het onderwijs, in de zorg en ook bij de PvdA. Hij had bijbaantjes in de kroeg, op de markt als verkoper bij de Groninger Biologische Groentehandel en werkte als arbeidscoach bij vluchtelingenwerk. Hij zegt: “Vluchtelingenkinderen, ze hebben dezelfde dromen als ik had en heb, maar hun situatie maakt dat ze ze niet kunnen najagen. Dat treft mij zeer en maakt dat ik me wil inzetten voor mensen die het moeilijk hebben.”
Zo groeide maatschappelijke betrokkenheid uit tot politieke interesse en inzet. Tijdens zijn studie was Julian actief bij de jongerenafdeling van de PvdA in Groningen en hielp hij bij campagnes rond verkiezingen. En dan krijgt een leergierig iemand met doorzettingsvermogen al snel de vraag: “Is de gemeenteraad niet wat voor jou? Over niet al te lange tijd zijn er weer verkiezingen.” De verkiezingsuitslag was van dien aard dat de PvdA twee wethouders mocht leveren. De functie van fractievoorzitter viel vrij en werd door Julian ingevuld, net 21 jaar oud. Hij moest als ‘broekie’ wel even wennen aan die positie, maar merkte dat hij gerespecteerd en gewaardeerd werd: “Ik zorgde altijd voor een goede voorbereiding, zodat ik er echt kon staan.”
De plek voor verandering
Op de vraag hoe het daarna met zijn studies economie en internationale betrekkingen ging, moet hij bekennen: “Die heb ik nog niet afgemaakt en dat zit me wel een beetje dwars, maar wat ik nu doe is veel leuker.” Julian was natuurlijk veel tijd kwijt aan het werk in de gemeenteraad en nu in de Kamer, want hij is ambitieus en wil wat bereiken: “Ik heb het er voor over, want de politiek is de plek waar je wat kunt veranderen.”
Hij vertelt over de schoonmakers die voor de gemeente Groningen werkten. De vakbonden vonden dat de schoonmakers in vaste dienst moesten komen met de daarbij behorende salarissen en arbeidsvoorwaarden. Het college vond dat te duur en te ingewikkeld. Julian: “Als PvdA vonden we, samen met GroenLinks, SP en de Partij voor de Dieren, dat de schoonmakers wél onderdeel konden worden van de gemeentelijke organisatie. De voorstellen daarover zijn toen toch aangenomen!”
‘De politiek is de plek waar je wat kunt veranderen´
Verder heeft de PvdA zich in Groningen ingezet voor de verruiming van de kwijtscheldingsregeling voor de gemeentelijke belastingen. Mensen met een laag inkomen en weinig vermogen kunnen kwijtschelding aanvragen. Op de site van de gemeente Groningen staat bij de informatie over dit onderwerp expliciet vermeld dat de regels in Groningen versoepeld zijn. Julian merkt op: “Zoiets doet een partij natuurlijk nooit alleen, we werken altijd samen met medestanders. Vaak is dat GroenLinks of de SP.”
Een derde voorbeeld is de volkshuisvesting. De gemeente Groningen heeft besloten 100 miljoen euro uit te trekken voor de bouw van 2.500 echt betaalbare woningen. “Zo zet ik me in de politiek graag in voor het verbeteren van de (inkomens)positie van mensen met een laag inkomen zonder vermogen.”
Het verschil maken
Julian studeerde dus economie. Op de vraag of je daarmee niet snel verzeild raakt in de huidige economie van méér verdienen en méér winst maken, zegt hij: “Ik heb veel geleerd over hoe de economie nu in elkaar zit, maar er wordt ook nagedacht over alternatieven. Voor mij geldt dat financiën dienend moeten zijn aan de belangrijke maatschappelijke waarden die je nastreeft.”
Curatieve zorg, binnenlandse zaken en algemene zaken zijn de onderwerpen waar Julian zich speciaal mee bezighoudt. Binnen die veelheid aan vraagstukken zet hij zich het liefste in voor die kwesties die verschil kunnen maken in het dagelijkse leven van mensen. Dat mag ook blijken uit de onderwerpen waarvoor hij zich met resultaat hard heeft gemaakt: verbeteringen in de sociale voorzieningen en woningbouw. Op dit moment is de zorg voor hem ook een zorg. Medewerkers met long-covid die onvoldoende gecompenseerd worden, mensen die de tandarts mijden omdat die te duur is geworden. Ook de agressie die zorgmedewerkers regelmatig ervaren is hem een doorn in het oog. Voor dit onderwerp heeft de PvdA samengewerkt met de VVD: “aangifte doen bij agressie is de norm!”
Een voorrecht
Wie hoort waar zo’n jong iemand zich dagelijks mee moet bezighouden, zou medelijden kunnen krijgen. Julian: “Tuurlijk heb je soms minder tijd voor de mensen in je omgeving dan je zou willen. Maar voor mijn vriendin, vrienden en familie in Groningen probeer ik voldoende tijd vrij te maken. Ook sporten, hardlopen en ergens een biertje drinken staat nog steeds op mijn programma.” Om te besluiten met: “Ik vind het een voorrecht om volksvertegenwoordiger te mogen zijn. Het is een ambt en een prachtig vak.”
Bij de landelijke verkiezingen (2021) was Julian nummer 13 op de kandidatenlijst en haalde de Kamer toen niet. Een jaar geleden mocht hij de lege plaats invullen die was ontstaan door het vertrek van Khadija Arib. Nu is hij de nummer 8 op de gecombineerde lijst van GL/PvdA.
Tekst: Ina Huisman