Op 26 november organiseerde De Linker Wang samen met de Werkgroep Europa en het Jong Wetenschappelijk Bureau van GroenLinks een symposium over Oekraïne, met als titel ‘#StayWithUkraine’. Kathinka Minzinga heeft een kort terugblik geschreven op deze bijeenkomst. Hieronder leest u deze terugblik.
Bram Grandia zegt nee tegen oorlog, hadden we de angst van Poetin maar serieus genomen. Waren we maar tegemoet gekomen aan zijn angst voor stationering van troepen in de voormalige Oostbloklanden. Zijn de Verenigde Staten niet ook imperialistisch? Worden daar niet ook daden van agressie gepleegd?
Wat zou pacifisme hier en nu kunnen toevoegen? Cinta Depondt stelt: de Oekraïners kunnen zich geen pacifisme veroorloven. “Beschermend geweld”, dat kan wel. Mens-zijn is niet per sé comfortabel. Dat leren we van Dostojewski. Als mens moet je soms moeilijke keuzes maken. Oekraïne voert een strijd voor zijn eigen grondgebied. Een legitieme strijd. De oorlog is afgelopen zodra Rusland zicht terugtrekt. Oekraïne doet er alles aan om regels van humanitair oorlogsrecht te respecteren. De overtredingen van Rusland zijn legio.
We zien een totaal andere wijze van denken: een autocratische leider die een elite vertegenwoordigt tegenover een leider die de wil van zijn volk wil uitvoeren. Het leger van Oekraïne vecht vrijwillig voor een zelfgekozen doel. Poetin heeft keer op keer bewezen zijn afspraken niet na te komen, aldus Julia Westerbroek. Oekraïne weet wat het betekent om bezet te zijn. Ze kennen de verhalen van de martelingen, wegvoeringen en executies in de Krim.
Frans Osinga: Wij willen staan voor onze waarden. De rechtsorde moet blijven bestaan, onze instituties, de EU en de NAVO, het internationaal recht en humanitaire belangen. Rusland voert een ouderwetse totale oorlog tegen burgers en de samenleving in zijn geheel.
Onderhandelen nu kan niet. Het zou de agressor, Rusland, alleen maar in staat stellen zich te herpakken en weer op sterkte te komen, stelt Bas Eickhout. Hoe kijken we vooruit? Het is nu de tijd om ons gezamenlijk in te zetten voor de grote uitdagingen die er zijn voor onze aarde: het klimaat. Echter Rusland financiert de oorlog met de opbrengst van fossiele bronnen. Wij in West-Europa hebben ons daarvan afhankelijk gemaakt. Zeker, de hypocrisie in eigen gelederen bestaat.
Hoe lang zal West-Europa achter Oekraïne blijven staan? Hoe lang zullen we bereid zijn solidair te zijn als het ons onze welvaart gaat kosten? Verkiezingen in diverse landen staan er aan te komen. Wat hebben politici er voor over om in het zadel te komen of te blijven? De grootste uitdaging is eenheid binnen Europa.