‘Ik heb een groot vertrouwen in het vermogen van mensen om zich te ontwikkelen, en om naar elkaar om te kijken en om goede dingen te doen’, stelt GroenLinks-partijvoorzitter Marjolein Meijer in een interview in dit blad.
Dat vermogen om te ontwikkelen vraagt soms om stimulering en ondersteuning. De organisatie ‘Here to Support’ doet dat voor vluchtelingen zonder geldige papieren in Amsterdam. Zij werden bekend als ‘We are Here’. De groep verbleef onder andere in de Vluchtkerk, Vluchtgevangenis en Vluchtgarage. ‘Here to Support’ maakt hen minder afhankelijk door bijvoorbeeld een fotografiecursus aan te bieden. Zo kunnen deze vluchtelingen zelf hun verhalen vertellen. Het initiatief won dit jaar de Ab Harrewijnprijs. Van de prijsuitreiking op 13 mei in Rotterdam staat een verslag in dit nummer.
Ook A Rocha, een uit Portugal afkomstige stichting die in 2003 in Nederland begon, ontwikkelt zich. Dertien lokale werkgroepen beheren natuurgebieden. Bij de activiteiten nodigt A Rocha ook de buurt uit. Oprichter en directeur Embert Messelink zoekt naar de verbinding tussen mensen. Ook dat is een vorm van ontwikkeling, zowel persoonlijk als voor de samenleving.
Een warm pleidooi voor persoonlijke ontwikkeling en verbinding houdt ook Jean-Paul Kruk. Hij neemt het boek ‘Zalig de zachtmoedigen’ als voorbeeld. Daarin pleiten Jean Vanier en Stanley Hauerwas voor authenticiteit. Volgens Kruk is authenticiteit ‘accepteren wie je bent’.
Mensen met een ‘beperking’ kunnen in die zin een spiegel zijn voor de samenleving. Emeritus-hoogleraar ethiek Hans Reinders noemde hen in zijn afscheidsoratie ‘een prisma voor de samenleving’: zij laten zien hoe de samenleving handelt, wat belangrijk is en hoe dat ingevuld wordt. De zorg heeft zich de laatste jaren volgens Reinders ontwikkeld tot een branche waar ‘kwaliteit’ gedefinieerd wordt als risico- en veiligheidsbeheersing. Dat is ook een ontwikkeling, maar waarschijnlijk een minder positieve. Reinders ziet kwaliteit van zorg in iets anders: in medemenselijkheid.
Terug naar Marjolein Meijer. Ze ziet in deze tijd van groeiend wantrouwen een mooie rol weggelegd voor De Linker Wang, als platform voor religie en politiek om te praten over wat verbindt en wat er schuurt in maatschappij en politiek. In oktober doet De Linker Wang dat alweer 25 jaar waarbij terugblikkend uiteraard ook sprake is van een ontwikkeling. Het magazine ontwikkelt zich overigens ook, met vanaf dit nummer een nieuwe lay-out en een wat andere indeling. We hopen dat het fris, vernieuwend en tegelijk vertrouwd aanvoelt. Samen met u als lezer, blijven we graag in beweging!
Bas Joosse – eindredacteur